26 feb 2011

ادعاي جديدامريكا درباره پايگاه دائمي درافغانستان؛عقب نشيني يا بازي با افكارعمومي؟

درحالي كه رييس جمهوري افغانستان پيشتر از تصميم امريكا براي ايجاد پايگاههاي دائمي نظامي در اين كشور خبر داده بود، يك مقام امريكايي بتازگي اعلام كرده كه واشنگتن به دنبال راه اندازي پايگاه دائمي در افغانستان نيست.



’ ويكرم سنگ’ معاون نماينده ويژه امريكا در افغانستان و پاكستان روز گذشته در گفت و گو با خبرنگاران گفته است:’ با وجود تقاضاهاي تعدادي از امريكايي ها، دولت امريكا خواهان پايگاههاي دايمي در افغانستان نيست’. اين ادعاي مقام امريكايي درحالي مطرح مي شود كه طي دو هفته گذشته پس از اعلام تصميم امريكا براي ايجاد پايگاه دائمي در افغانستان واكنش هاي منفي مردم و مقام هاي دولتي همراه با برخي كشورهاي همسايه را دنبال داشت. معاون نماينده ويژه امريكا در افغانستان و پاكستان اظهارداشته است: ’ايجاد پايگاهها نظر شخصي برخي سناتورها و سياستمدارهاست اما دولت امريكا در اين مورد تاكنون تصميم نگرفته است’.



وي افزوده است: امريكا پس از سال 2014 ميلادي نيز در آموزش نيروهاي امنيتي افغان به كمك هاي خود ادامه مي دهد و تصميم در مورد پايگاه هاي دايمي مربوط به افغان ها مي شود. به فاصله چندروزپس از آنكه تصميم امريكا مبني بر ايجاد پايگاه دائمي در افغانستان توسط ’حامدكرزي’ رييس جمهوري اين كشور تاييد شد، روسيه نخستين بار با انتشار بيانيه اي احتمال استقرار پايگاه نظامي دائمي امريكا در افغانستان را مبهم و سووال برانگيز خواند و در اين زمينه واكنش نشان داد.



بيانيه وزارت امور خارجه روسيه افزوده بود: امريكا در حالي به چنين اقدامي در افغانستان ( ايجاد پايگاه دائمي) مبادرت مي كند كه واشنگتن و كابل به جامعه جهاني اطمينان داده اند نيروهاي خارجي تا پايان سال 2014 خاك افغانستان را ترك مي كنند و مسووليت مبارزه با تروريسم و تامين امنيت برعهده سازمان هاي امنيتي افغانستان خواهد بود. روسيه تاكيد كرده بود با از بين رفتن تهديد تروريسم درافغانستان، نيازي به پايگاه امريكا در اين كشور نيست. اين واكنش روسيه درحالي انجام شد كه برخي مقام هاي افغانستان نيز ايجاد پايگاه دائمي امريكا در افغانستان را خلاف خواست مردم اين كشور خواندند.



دو هفته پيش، بلافاصله پس از آنكه وزارت دفاع افغانستان با ايجاد پايگاه دائمي امريكا موافقت كرد، سرپرست وزارت انرژي و آب اين كشور كه از چهره هاي جهادي به شمار مي رود بشدت به اين تصميم واكنش نشان داد و گفت: ما دو دهه پيش روس ها را از خاك كشورمان خارج نكرديم تا غربي ها آن را اشغال كنند. ’ محمد اسماعيل خان’ همچنين از مقام هاي وزارت دفاع خواست تا اظهارات خود مبني بر دفاع از ايجاد اينچنين پايگاههايي را پس بگيرند.



همزمان برخي نمايندگان مجلس افغانستان نيز با اين تصميم امريكا مخالفت كردند. ’ عبدالطيف پدرام’ نماينده مردم ولایت ’بدخشان’ در مجلس به خبرنگار ايرنا گفت: ما با ايجاد پايگاه دائمي امريكا بشدت مخالفيم زيرا اين اقدام افغانستان را براي هميشه در جنگ قرار خواهد داد. اين ديدگاه كه ’حضور نيروهاي خارجي و امريكايي خود بسترساز ادامه جنگ و ناامني است’ در افغانستان تازگي ندارد، بسياري از مردم و كارشناسان معتقدند كه اگر حضور نيروهاي ناتو براي افغان ها امنيت به ارمغان مي آورد، 10 سال زمان كمي نبود.



باوجود فعاليت 10ساله نيروهاي خارجي در افغانستان و درحالي كه اينك شمار اين نيروها به بيش از 150هزار نفر مي رسد، نه تنها امنيت در اين كشور جنگ زده بهبود نيافته بلكه سال به سال وضعيت وخيم تر شده است. سازمان ملل متحد هفته گذشته در تازه ترين گزارش خود اعلام كرد كه وضع امنيتي افغانستان طي 10 سال گذشته پس از سقوط طالبان تاكنون، هم اينك در بدترين حالت قرار گرفته است.



تنها در دو هفته گذشته در نتيجه انفجارها، عمليات نيروهاي خارجي و درگيري هاي مسلحانه بيش از 150 افغان بي گناه و غيرنظامي در اين كشور جان خودرا از دست دادند و افزون بر همين تعداد زخمي شدند. سفير سابق طالبان در پاكستان نيز چندي پيش در گفت و گو با رسانه ها تاكيد كرده بود كه اينك ’جنگ افغانستان جنگ بين طالبان و امريكاست درصورتي كه نيروهاي خارجي از منطقه خارج شوند، امنيت بهبود مي يابد’. دولت افغانستان كه دريافته درصورت تداوم حضور نيروهاي خارجي هيچگاه امنيت به كشورش بازنخواهد گشت، با راه اندازي شوراي عالي صلح قصد دارد روند صلح با گروههاي مخالف مسلح را گسترش دهد و در اين زمينه خواهان خروج نيروهاي ناتو نيز شده است.

كرزي رييس جمهوري افغانستان بارها طالبان را برادران و فرزندان اين كشور خوانده و گفته است: درصورتي كه هركدام از گروههاي مسلح، سلاح را به زمين بگذارند و پس از پذيرش قانون اساسي به روند صلح بپيوندند در دولت جا دارند. شوراي عالي صلح نيز هم از داخل افغانستان و هم در خارج از اين كشور در رايزني با كشورهاي منطقه تلاش هاي زيادي را براي توسعه روند صلح انجام داده است. شوراي عالي صلح كه چندي پيش در گفت و گو با مقام ها و بزرگان پاكستان خواهان همكاري جدي اين كشور در توسعه روند صلح شده بود هفته گذشته عازم تركيه شد و بر نقش همكاري هاي منطقه اي در تحكيم روند صلح در افغانستان تاكيد كرد

برخي گزارش ها حاكيست كه شمار افراد مخالف دولت كه طي چندماه گذشته به روند صلح پيوسته اند، به ويژه در مناطق شمالي افغانستان رشد قابل ملاحظه اي داشته به طوري كه بعضي منابع تعداد اين افراد را حدود 500 نفر اعلام مي كنند. با وجود اين رويكرد دولت و مردم افغانستان، نيروهاي خارجي نه تنها قصد خروج از افغانستان ندارند بلكه امريكا تصميم گرفته پايگاه دائمي در اين كشور ايجاد كند. كرزي همزمان با اعلام تصميم امريكا مبني بر ايجاد پايگاه دائمي در افغانستان اعلام كرد كه هرگونه تصميمي براساس خواست و منافع افغان ها خواهد بود
حال پس از آنكه يك مقام امريكايي دو هفته پس از علني شدن تصميم واشنگتن مبني بر ايجاد پايگاه دائمي اعلام مي كند كه امريكا چنين قصدي ندارد، اين ادعا از ابعاد مختلف قابل تامل و سوال برانگيز به نظر مي رسد. هنوز معلوم نيست اين اظهارات از آنجا كه با واكنش هاي منفي كشورهاي منطقه و مردم افغانستان همراه شده يك بازي سياسي ديگر امريكايي ها براي افكارعمومي افغان ها و كشورهاي منطقه است يا واقعا واشنگتن به علت فشارهاي كشورهاي منطقه و مردم افغانستان از تصميم خود عقب نشيني كرده است
برخي تحليلگران معتقدند: با توجه به حضور پرشمار نيروهاي امريكايي طي 10سال گذشته در افغانستان و هزينه هاي سنگين، بعيد به نظر مي رسد كه واشنگتن از هدف اصلي خود از اين حضور چندساله كه ’ايجاد پايگاه دائمي در افغانستان’ قلمداد مي شود براحتي كوتاه بيايد. اين كارشناسان مي گويند: امريكا سالانه ميلياردها دالر هزينه نكرده تا بدون دستيابي به يك جاپاي مطمئن در افغانستان به كشورش بازگردد

’باراك اوباما’ رييس جمهوري امريكا هفته گذشته درخواست بودجه 110 ميليارد دالري براي ادامه جنگ در افغانستان را درحالي تقديم مجلس اين كشور كرد كه براساس آخرين نظرسنجي ها، بيشتر مردم امريكا خواهان خروج امريكا از افغانستان هستند. افزايش تلفات امريكايي ها و نيروهاي ناتو طي چندسال گذشته در افغانستان دولت اين كشورها را تحت فشارهاي سنگين افكارعمومي مردم اين كشورها قرارداده اما با اين وجود، غربي ها و امريكا قصد ندارند از افغانستان خارج شوند

22 feb 2011

سوم حوت ۱۳۵۸

واقعه سوم حوت ۱۳۵۸، که از سوی برخی یا نام شب الله اکبر شناخته می‌شود، به قیام عده‌ای از مردم شهر کابل بر ضد دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان


در زمان ریاست جمهوری ببرک کارمل که تحت تأثیر مستقیم اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت، اشاره می‌کند. این قیام که حدودا ۲ ماه پس از ورود شوروی به خاک افغانستان انجام شده بود، بیشتر به خاطر مستقل شدن افغانستان از جانب دولت‌های خارجی و بیرون آمدن از استعمار آن‌ها توسط مردم انجام شده بود.
 این شورش با گشودن آتش به روی مردم و قتل تعداد نامعلومی از آن‌ها پایان یافت
این قیام با سردادن "الله اکبر" از سوی مردم در بام‌ها آغاز گردید
 در خودجوش بودن و یا نبودن این قیام صحبت‌های ضدونقیض فراوانی وجود دارد. عده‌ای معتقدند که این حرکتی کاملا خودجوش و مردمی بوده و هیچ سازمانی در آن نقش نداشته است. از سویی دیگر شماری از سران گروه‌های مجاهدین این روز را وابسته به خود دانسته و این شورش را وابسته به خود می‌دانند
 و عده‌ای دیگر نقش سازمان‌ها و احزاب اسلامی و ضد دولت را برای پیگیری این قیام با ارزش می‌دانند

از نظر برخی صاحب‌نظران افغان، این قیام نشان‌دهنده‌ی یکپارچگی مردم افغانستان بود که ممکن است در هر حالتی دیگر نیز اتفاق بیفتد
 در عین حال شماری از افراد که در قیام سوم حوت شرکت داشته‌اند ابراز دارند که "در آغاز این مردم بودند که به گونه ی خودجوش در برابر حضور نیروهای شوروی تحریک شده‌بودند اما در هر حال جریان‌های چپ‌گرا در انگیزش هرچه بیش تر مردم برای قیام سوم حوت نقش برازنده‌یی داشتند و به همین سبب افراد متعلق به تنظیم‌های جهادی پیشین راه‌اندازی این قیام را به خود نسبت می‌دهند
ویرایش شرح واقعهبا توجه به جنگ‌های داخلی بین اقوام و احزاب مختلف در افغانستان در طول سال‌ها، این واقعه از سوی بسیاری از افغان‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین همبستگی‌های ملی افغانستان به حساب می‌آید که در آن تمامی مذاهب و اقوام شرکت داشتند
روزهای قبل از سوم حوت زمزمه‌ها طوری بود که اعتصاب سرتاسری در کابل صورت بگیرد. به همین دلیل در روزهای اول و دوم حوت اعتصاب در شهر کابل انجام گرفت و روز دوم حوت شامگاه مردم به پشت بام‌های خود رفتند و فریاد الله اکبر سردادند. همچنین علی‌رغم آن‌که شب‌ها درکابل حکومت نظامی بود تعداد زیادی از مردم از خانه‌هایشان بیرون آمده وشعارهای ضد دولت وضد ارتش شوروی سردادند
در روز سوم حوت قیام همه جانبه در تمام نقاط شهر کابل بوقوع پیوست و مردم باشعارهای ضد تجاوز به سرک‌ها (خیابان‌ها)ریختند. درساعات اولیه این اعتراض، نیروهای امنیتی و دولتی این اعتراضات را سرکوب کرده و چندین نفر در گشودن آتش از سوی آن‌ها کشته شدند. در اواسط روز، پس از بالا شدن روند اعتراضات و خشونت آمیز شدن آن از سوی مردم، نیروهای ارتش شوروی دست به کار شده و به سوی مردم شلیک کردند که باعث کشته شدن تعداد بسیار ولی نامشخصی از معترضین شد. پس از آن نیروهای امنیتی و نظامی به بازرسی خانه‌های مردم در چندین منطقه دست زدند


21 feb 2011

قیامی روزې ۱۳۵۸ \۱۲ \۳


دریم حوت د کابل پوهنتو ن د زده کونکو مزاهره




 

دریم حوت د کابل پوهنتو ن د زده کونکو مزاهره